به گزارش اقتصادران، نوید رجایی نوشت:
اصولا پول همواره بین بازارهای مختلف در حال چرخش است و شرایط اقتصادی و سیاسی گاهی اوقات بازاری را با تقاضا و گاهی اوقات با عرضه سنگین مواجه میکند و در چنین شرایطی که ذهنیتهای مثبت نسبت به وضع موجود وجود ندارد افراد ترجیح میدهند پول خود را به سمت داراییهای امنتری مثل دلار و طلا ببرند تا از ریسکهای آینده نجات پیدا کنند همچنین جدا از سرمایهگذاران جدید، افرادی که از قبل در بازار سهام هستند وقتی درآمدی کسب میکنند یا پولی از جایی به دستشان میرسد را مجدد سمت خرید سهام میبرند و این کار باعث تقویت تقاضا میشود اما ریسکهای سیستماتیک به گونهای است که مردم تمایلی به سرمایهگذاری جدید ندارند.
متاسفانه زمانی که تنشها به سمت بالا سوق پیدا میکند ما با افزایش هزینهها مواجه خواهیم شد که حاشیه سود شرکتهای بورس را کاهش داده و این امر باعث کاهش حاشیه سود میشود.
اما اگر نگاهی به بازار سهام داشته باشیم متوجه میشویم بیس اصلی در دستان دولت است و اگرچه دولت در مواقعی مانند زمانی که تنشها در اوج است اقدام به تزریق نقدینگی میکند اما اگر درگیری گسترش پیدا کند و آتشی رد و بدل شود،در مرحله اول دولت دیگر توجهی به بازار سهام ندارد و در مرحله دوم بازار با کاهش و قفل شدن سنگین مواجه میشود.
پس در نتیجه بهتر است ریسکهای منطقه کاهش پیدا کند تا سرمایهگذاران با اطمینان بیشتری دست به خرید یا فروش بزنند. وضعیت بازار سرمایه و سهامداران چند میلیونی آن در سالهای یاد شده خوب نبود. اگر نگاهی به بازارهای مختلف داشته باشیم، میتوان مدعی شد که بهترین بازار برای سرمایهگذاری، همین سرمایه است، چرا که این بازار نسبت به سایر بازارها عقب مانده و اکنون تیم اقتصادی دولت جدید نگاه ویژهای به آن دارد. به همین سبب سرمایهگذاران بهتر است تا از ورود به بازارهایی همچون خودرو خودداری کرده و سرمایهگذاری عقلانی انجام دهند. در هر صورت رشد دلار نیما و عقبماندگی بورس در کنار تفکر مثبت دولت نسبت به بازار سهام، نوید روزهای خوبی را میدهد و تنها عامل خطرناک برای بازار سهام را میتوان ریسکهای سیستماتیک مثل تنش با اسراییل و… در نظر گرفت.