مدل کاری بورد در این زمینه، بررسی کارنامه ثبت‌شده از مدیران شرکت‌های عملیاتی است که البته این کارنامه، نیازی به بررسی ندارد و کاملاً هویداست.
درحالی‌که انتظار می‌رفت با توجه به نزدیک شدن فصل سرما و انفعال شرکت‌های نفتی، حداقل مدیران شرکت‌های نفت و گاز پارس، نفت مناطق مرکزی، مهندسی و توسعه نفت، فلات قاره و مناطق نفت‌خیز و ملی حفاری تعیین تکلیف شوند اما بورد تا به امروز هیچ تصمیمی نگرفته است.
فشارهای بیرونی برای انتصاب های نفتی
البته که بیشتر این انتصابات باید با وزیر نفت هماهنگ شود ولی عدم هماهنگی و طولانی شدن روند تغییرات، بیش از همه عرصه را برای افراد بیرون نفت باز کرده است تا با لابی‌های پشت پرده، مهره‌های خود را به شرکت ملی نفت تحمیل کنند.
در این میان، برخی نمایندگان مجلس به‌ویژه جنوبی‌ها وارد کارزار چینش مدیران جدید شده‌اند و در حال رایزنی برای افراد مورد اعتماد خود هستند؛ برخی نامزدهای حضور در سمت‌های کلیدی هم با توجه به طولانی شدن روند انتخاب‌ها، با ارائه امتیازات به افراد مؤثر و بیرونی، درصدد حضور در این سمت‌ها هستند.
هرچه زمان بگذرد، انتخاب مدیران اصلی شرکت ملی نفت سخت‌تر می‌شود و در این سخت‌تر شدن، به‌طورقطع انتخاب‌های بورد برای سمت‌های مهم کمتر می‌شود.
